311 Spawanie gazowe

Zgodnie z obowiązującymi wymogami dotyczącymi bezpieczeństwa i higieny pracy przy pracach spawalniczych oraz przepisami w zakresie kwalifikacji zawodowych kandydaci powinni:

• posiadać pełnoletność (ukończone 18 lat),
• mieć ukończoną przynajmniej szkołę podstawową,
• mieć pełną zdolność do wykonywania pracy spawacza (zapewniamy badania lekarskie),
• posiadać odzież roboczą (bluza z długim rękawem, spodnie)
• posiadać obuwie robocze (buty przemysłowe ze stalową nakładką).

Jak zapisać się na kurs? Zgłoszenie uczestnictwa w szkoleniach otwartych dokonuje się przez wypełnienie formularza zgłoszenia on-line dostępnego na stronie Krajowego Centrum Kształcenia, mailowo albo telefonicznie.

Ile godzin trwa szkolenie?

MODUŁ II - spoiny czołowe blach - szacowany czas trwania kursu - 127 godzin + egzamin

MODUŁ III - spoiny czołowe rur - szacowany czas trwania kursu - 107 godzin + egzamin

Kiedy należy zapłacić? Płatność powinna być uiszczona najpóźniej dzień przed rozpoczęciem szkolenia na podstawie faktury przesłanej drogą mailową.

Jak przebiega kurs? Wszystkie szkolenia organizowane przez Krajowe Centrum Kształcenia rozpoczynają się spotkaniem organizacyjnym we wtorki o godzinie 16:00. Mając na uwadze fakt, że część uczestników szkoleń pozostaje aktywna zawodowo, zajęcia teoretyczne i praktyczne prowadzimy w trybach: porannych i popołudniowych.

Kiedy wydawane są dokumenty? Uprawnienia inaczej świadectwa kwalifikacji zawodowej wydawane są niezwłocznie po uzyskaniu pozytywnej oceny przez Komisje egzaminacyjną dotyczącej wykonanych próbek spawalniczych.

Co zapewniamy w cenie kursu?

• zajęcia praktyczne i teoretyczne z doświadczonymi instruktorami,
• materiały dydaktyczne,
• materiały spawalnicze,
• egzamin i po jego pozytywnym wyniku uzyskanie stosownych uprawnień międzynarodowych.

Czy w cenie kursu zapewniony jest nocleg i wyżywienie? Niestety nie, niemniej jednak posiadamy zniżki w okolicznych hostelach, hotelach i apartamentach a także zniżkę w pobliskich jadłodajniach.

W celu otrzymania zniżki zapraszamy do kontaktu.

Szkolenie realizowane jest wg. programu Instytutu Spawalnictwa co zapewnia właściwe przygotowanie do egzaminu pod względem praktycznym i merytorycznym.

Program kursu:

Spawanie gazowe blach

1. Bezpieczeństwo i higiena pracy.
2. Bezpieczna praca na hali produkcyjnej.
3. Materiały dodatkowe do spawania.
4. Spawanie w praktyce.
5. Oznaczenie i wymiarowanie spoin.
6. Metody przygotowania złączy do spawania.
7. Kwalifikowanie spawaczy.
8. Zajęcia praktyczne.

Spawanie gazowe rur

1. Złącza spawane rur.
2. Materiały inne niż stale niestopowe.
3. Przegląd i konsekwencje związane z awarią spawanych urządzeń.
4. Normy spawalnicze.
5. Zajęcia praktyczne.

Uprawnienia spawalnicze wydaje w Polsce Instytut Spawalnictwa w Gliwicach na podstawie pozytywnie zdanego egzaminu przed komisją egzaminacyjną, składającego się z:

• egzaminu praktycznego – podczas, którego kursant wykonuje próbkę egzaminacyjną w metodzie, w której ubiega się o uprawnienia. Zaliczenie egzaminu praktycznego jest warunkiem przystąpienia do części teoretycznej.
• egzaminu teoretycznego – przeprowadzanego w formie ustnej, zawierającego pytania z każdej dziedziny wiedzy zawartej w programie szkolenia.

Egzamin odbywa się na terenie ośrodka.

Spawanie gazowe jest zanikającą już metodą spawania jednak wykorzystywana jeszcze głównie przy spawaniu i naprawach żeliw, miedzi i jej stopów, pracach instalacyjnych i remontowych. Źródłem ciepła jest płomień powstały ze spalania mieszanki acetylenowo-tlenowej (najczęściej). Spawane są grubości blach od 0,4 do około 10 mm.

Zalety:

• powszechność sprzętu
• możliwość pracy w warunkach warsztatowych

Wady:

• duża strefa nagrzania wpływająca na powstawanie naprężeń, odkształceń, pęknięć
• mała wydajność.

Podstawowe parametry to:

• typ gazu (redukujący, nawęglający, normalny)
• szybkość spawania
• średnica materiału dodatkowego

Pręty do spawania metodą 311 najczęściej sprzedawane są w średnicach:

• 1,6 mm
• 2,0 mm
• 2,5 mm
• 3,0 mm
• 3,5 mm
• 4,0 mm

Znajdziesz zatrudnienie wszędzie tam, gdzie konieczne jest zastosowanie technologii trwałego łączenia różnych typów metali np.:

• Przedsiębiorstwa spawalniczo-ślusarskie,
• Przedsiębiorstwa instalacyjno-montażowe,
• Górnictwo,
• Przemysł metalowy,
• Stocznie,
• Przedsiębiorstwa produkujące sprzęt wodny,
• Zakłady naprawcze infrastruktury transportowej,
• Zakłady produkcji pojazdów mechanicznych i maszyn przemysłowych,
• Zakłady rzemieślnicze,
• Tereny budów.